Szanowni Państwo,
Mija 76 lat od zakończenia najkrwawszego konfliktu w historii ludzkości – II Wojny Światowej. Wojna rozpoczęła się 1 września 1939 r. napaścią Niemiec na Polskę.
Przez prawie 6 lat niemieckiej agresji i eksterminacji ludności, niszczycielskie bombardowania, powszechny terror – ustanowiona kara śmierci (nigdzie indziej nie obowiązywała) za pomoc ludności żydowskiej, zorganizowane łapanki i rozstrzelania doprowadziły, że życie straciło ok. 6 milionów obywateli polskich. Nie możemy również zapomnieć, że nasz kraj od 17 września 1945 r. był niszczony z dwóch stron. Do agresji niemieckiej przyłączyła się sowiecka Rosja, która w myśl paktu Ribbentrop-Mołotow, a właściwie jego integralnej części – tajnego protokołu, dołączyła do rozbioru terytorium Polski (pakt ten często bywa nazywany IV rozbiorem).
Ważnym jest abyśmy pamiętali i mówili wyraźnie, że Polska w czasie II Wojny Światowej była krajem okupowanym i wszystko to co działo się na terytorium Rzeczypospolitej jest wynikiem rządów nazistowskich Niemiec i sowieckiej Rosji. Zniewolona Polska i jej obywatele byli ofiarami terroru niemieckiego, a także sowieckiego. Nie możemy pozwolić, aby prawda o oprawcach Rzeczypospolitej była wypaczana, zacierana, czy pisana na nowo. W myśl Konwencji Haskiej, wszelkie akty bezprawia następujące na terenach okupowanych obciążają stronę okupanta, bo to on ma obowiązek zapewnić przestrzeganie prawa na terenie przez siebie okupowanym. Jak wiemy “prawo” ustanowione na terenach okupowanej Polski przez Niemców było bezprawiem, co dobitnie zostało określone podczas procesów w Norymberdze w 1946 roku i później. Tak więc nawet jeśli nieliczna (w proporcji do całości ponad 30 milionowego narodu) grupa kryminalistów i degeneratów dopuszczała się przestępczych czynów wobec Żydów, to odpowiedzialność za to wedle prawa przyjętego także przez Niemcy i resztę narodów europejskich spada na Niemców. Polskie Pastwo Podziemne bezwzględnie karało szmalcowników i innych przestępców.
Dziś, po upływie 76 lat, zobowiązani jesteśmy wsłuchać się w świadectwa prawdy tych, którzy przeżyli ten koszmar i stanowią dla nas źródło wiedzy o bestialstwie jakiego Niemcy oraz Rosjanie dopuścili się podczas II Wojny Światowej.
Przypomnijmy, 8 maja 1945 r. to dla zachodnich państw europejskich data zakończenia II Wojny Światowej. Niemniej jednak spotykamy się z dwiema datami określającymi to wydarzenie tj. 8 maja oraz 9 maja. Z czego wynika ta rozbieżność? Chodzi o kwestię podpisania przez Niemcy aktu kapitulacji. 7 maja 1945 r akt bezwarunkowej kapitulacji Niemiec podpisali admirał Hans-Georg von Friedeburg i generał Alfred Jodl. Przerwanie walk miało nastąpić 8 maja 1945 r.
Jednakże Józef Stalin nie uznał tej formy kapitulacji z uwagi na to, że zdaniem sowieckiego dyktatora, sygnatariusz dokumentu z ramienia Armii Czerwonej był zbyt niskiego szczebla. Stalin zażądał ponowienia podpisania aktu kapitulacji, odbyło się to 8 maja 1945 r o godz. 22:30, według czasu moskiewskiego była to godzina 00:30 a więc 9 maja 1945r. Dlatego też sowiecka Rosja (dzisiejsza federacja rosyjska została przy tej dacie) obchodzi 9 maja obchodziły Dzień Zwycięstwa. Kiedyś data ta obowiązywała też w krajach podbitych przez Sowiety.
My – Polacy uwolniwszy się spod wpływów sowieckich, świętujemy dzień zakończenia II Wojny Światowej 8 maja. Nie świętujemy Dnia Zwycięstwa, bo Polska, zdradzona przez sojuszników wojnę tę przegrała. Skoczył się koszmar okupacji niemieckiej. Armia Czerwona przyniosła wyzysk, zniewolenie i eksterminację elit przez rosyjskich komunistów i ich polskich pomocników.
Podpisany przez Niemców akt kapitulacji niósł za sobą szereg ustaleń i nakazów wyartykułowanych wobec sprawców najokrutniejszej wojny XX wieku. Niemniej jednak ustalenia dotyczące Niemiec zostały omówione przez sojuszników koalicji antyniemieckiej już wcześniej. W Teheranie dnia 28 listopada 1943 r. rozpoczęła się pierwsza konferencja przywódców ZSRR, USA i Wielkiej Brytanii, na której sojusznicy ustalili zobowiązania we wspólnej walce z państwami Osi. W czasie tej narady ministrowie spraw zagranicznych Wielkiej Trójki utworzyli Europejską Komisję Doradczą. Jej pierwszym zadaniem było sformułowanie tekstu przyszłej bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy.
Kolejną ważną konferencją Wielkiej Trójki, która dla Rzeczypospolitej miała fatalne skutki, była narada odbywająca się w dniach 4–11 lutego 1945 r. w Jałcie. Postanowienia jałtańskie wprowadzały nowy podział Europy. To właśnie za sprawą konferencji jałtańskiej Polska utraciła m.in. Kresy Wschodnie na rzecz ZSRR i dostała się w obszar sowieckich wpływów. Jak pamiętamy okres sowieckiej dyktatury trwał w Polsce kilkadziesiąt lat, zakończył się obaleniem komunizmu i odzyskaniem przez Polskę pełnej suwerenności. W Teheranie też został postawiony problem przyszłości Polski. Rozpoczął się proces opuszczania Polski przez najważniejszego sojusznika – Wielka Brytanię, która przecież przystąpiła do wojny z Niemcami w obronie Polski. Los Polski został przypieczętowany w Jałcie i Poczdamie, podczas następnych spotka Wielkiej Trójki.
Ostatnie spotkanie przywódców USA, Wielkiej Brytanii oraz ZSRS miało miejsce 17 lipca – 2 sierpnia 1945r w Poczdamie. Na tej konferencji przywódcy zwycięskich państw alianckich uzgodnili metody denazyfikacji, demilitaryzacji, demokratyzacji i dekartelizacji powojennych Niemiec. To podczas tego spotkania określono powojenny kształt niemieckich granic oraz przyjęto program przesiedlenia ludności niemieckiej z terenów Czechosłowacji, Polski i Węgier. Niemcy mieli zapłacić odszkodowania wojenne.
Kapitulacja Niemiec z 8 maja 1945 r. zakończyła dramat II Wojny Światowej w Europie, na Dalekim Wschodzie nadal jednak toczyły się walki z Japonią. Dopiero od 2 września 1945 r., gdy skapitulowała Japonia, możemy mówić o ostatecznym zakończeniu II wojny światowej, która pochłonęła ponad 50 mln ofiar – poległych, zamordowanych i zmarłych w wyniku działań wojennych.
Warto wspomnieć, że po podpisaniu aktu kapitulacji w Flensburgu wciąż działał rząd III Rzeszy niemieckiej. Dopiero w dniu 23 maja 1945r. Wielka Brytania zdecydowała o aresztowaniu jej członków. Od 5 czerwca 1945 r. władzę nad Niemcami przejęła Sojusznicza Rada Kontroli Niemiec, kończąc w ten sposób historię niemieckiej III Rzeszy.
Zakończenie II wojny światowej wiązało się z wprowadzeniem zmian, ale również niosło za sobą skutki i dzieliło Europę na strefy powiązane z dominacją USA bądź ZSRS.
Przypomnijmy, że wyniku ustalenia granic Rzeczypospolitej nowy kształt państwa określały granice oparte o Odrę i Nysę Łużycką na zachodzie, Bałtyk na północy oraz Bug i linię Curzona na wschodzie. W politycznym znaczeniu podział Europy na wolne kraje i strefę wpływów ZSRS doprowadziło, że Polska znalazła się w tzw. bloku wschodnim sowieckiej Rosji i dyktatu Stalina.
Straty Polski odniesione w czasie II Wojny Światowej do dnia dzisiejszego nie są możliwe do wyrównania. Niemiecki terror spowodował, że zginęło kilka milionów obywateli polskich, z ziemią zostały zrównane miasta, miasteczka, wsie. Zostały skradzione dzieła sztuki – bogactwo Narodu Polskiego. Nigdy nasz kraj nie otrzymał reparacji wojennych. Tylko determinacja Polaków doprowadziła do tego, że cegła po cegle, została odbudowana Polska. Przez kilkadziesiąt lat komunizmu zostali pozbawieni życia znamienici polscy patrioci, którzy po wojnie walczyli o wolność, ale tym razem z rosyjskim okupantem. Przez ten czas kraj nas został wyniszczony przez sowiecką dyktaturę. Ta powojenna odbudowa była jednak spaczona przez komunistyczna koncepcje rozwoju, co będziemy już zawsze odczuwać. Odrzucenie przez komunistów Planu Marshalla spowodowało zapóźnienie cywilizacyjne krajów bloku wschodniego i Polska musi te różnice nadrabiać.Od ponad trzech dekad Polacy znów odbudowują Rzeczpospolitą. Niemcy są winne II wojny światowej – to zostało określone także podczas procesów norymberskich – i mimo to nie wypłaciły Polsce odszkodowań wojennych. Zrobiły to w stosunku do wielu innych krajów dużo mniej zniszczonych.
Przy okazji obchodów rocznicy zakoczenia II wojny światowej w przestrzeni medialne pojawia się wiele publikacji dotyczących wojny i jej skutków. Szczególnie ważnym jest, abyśmy w tym czasie reagowali na materiały, które manipulują, zniekształcają lub wręcz oczerniają największą ofiarę II Wojny Światowej, którą bezsprzecznie jest Polska. Dlatego też zwracam się do Państwa z apelem o wsparcie i monitoring treści, które pojawiają się w niemieckich i rosyjskich mediach oraz Internecie. Jeżeli jakiś materiał, artykuł, wzbudzi Państwa niepokój, bardzo proszę o przesłanie informacji (wraz z linkiem) na adres: kontakt@reduta-dobrego-imienia.pl.
To bardzo ważne abyśmy, w tym czasie, byli jeszcze bardziej czujni. Przesłane przez Państwa materiały zostaną dokładnie zweryfikowane, to pozwoli Reducie podjęcie odpowiednich działań, a tym samym na szerzenie prawdy o historii Polski.
