Józef Orzeł

Józef Orzeł – w 1968 ukończył studia na Wydziale Ekonometrii Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W 1978 uzyskał stopień doktora filozofii. Prowadził działalność wydawniczą i zarządzał spółką akcyjną Municipium. W 1990 był jednym z założycieli partii politycznej „Porozumienie Centrum”. W 1991 wybrany na posła na Sejm RP z listy kandydatów „Porozumienia Centrum”. W 1993 nie ubiegał się o reelekcję i wycofał się ze świata polityki. Był zastępcą redaktora naczelnego „Tygodnika Solidarność” oraz „Expressu Wieczornego”.

Specjalizuje się w promocji i zarządzaniu projektami z zakresu społeczeństwa „elektronicznego” i edukacji cyfrowej. Jest wiceprezesem Stowarzyszenia „Miasta w Internecie” oraz przewodniczącym „Koalicji na rzecz Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego”. Jest również współzałożycielem (wraz z Rafałem Ziemkiewiczem) Klubu Roninów i jego Prezesem, oraz jednym z dwóch założycieli (wraz z Maciejem Świrskim) Fundacji „Reduta Dobrego Imienia” – Polskiej Ligi Przeciw Zniesławieniom.

Jan Pietrzak

Jan Pietrzak – Twórca i lider dwóch kabaretów satyrycznych: kabaretu studenckiego w „Hybrydach” (1960-1967) oraz „Kabaretu pod Egidą” (od 1967). Autor tysięcy piosenek, monologów i artykułów, oddających nastroje Polaków i polską rzeczywistość ostatniego półwiecza. Niekwestionowany czołowy komentator polskiej sceny społeczno-politycznej w okresie wyzwalania się Polaków spod komunizmu. Jego patriotyczna pieśń „Żeby Polska była Polską” stała się spontanicznym hymnem Solidarności w latach 80. „Pana Janka” powiedzonka, refreny i „skróty myślowe” zapadły w pamięć milionów jego fanów. Wprowadził do kabaretu nowy styl narracji, który później znalazł wielu naśladowców. Nazywano go „ojcem chrzestnym” kabaretu. Był patronem wielu utalentowanych ludzi, którym pomógł na drodze do sukcesu i popularności. Narobił sobie także potężnych wrogów, którzy nie ułatwiali mu życia. Faktem jest, że prawdziwy satyryk musi zapłacić wysoką cenę za odwagę żartowania z rozdętego ego.

Jest założycielem „Towarzystwa Patriotycznego”, w którym początkowo „Reduta Dobrego Imenia” znalazła formalne ramy organizacyjne. Za to dziękujemy!

Tadeusz M. Płużański

Tadeusz M. Płużański -Dziennikarz, komentator historyczny i polityczny. Specjalizuje się w powojennej historii Polski. Od wielu lat współpracuje ze Światowym Związkiem Żołnierzy Armii Krajowej. Jego artykuły ukazują się m.in. www.wpolityce.pl, http:// rebelya.com

Kierownik Działu Opinii w dzienniku „Super Express”. Autor książki „Bestie” – w której bada i pisze o niewyjaśnionych zbrodniach komunistycznych w Polsce. W 2012 roku książka ta otrzymała nagrodę literacką im. Józefa Mackiewicza. Kolejne jego książki to: „Bestie 2″ i „Oprawcy. Zbrodnie bez kary”.

Był autorem apelu do byłego prezydenta Bronisława Komorowskiego o godny pochówek szczątków „Żołnierzy Wyklętych” zamordowanych przez komunistów w więzieniu na Rakowieckiej w Warszawie, których szczątki wrzucono do nieoznakowanych dołów śmierci, zwanych później „Kwaterami Ł”, na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Od grudnia 2012 Prezes „Fundacji Łączka”.

Jest synem filozofa prof. Tadeusz Płużański, który w czasie okupacji niemieckiej (1939-1945) był członkiem Tajnej Armii Polskiej i AK. Po 1945 Żołnierz Wygnany/Wyklęty, bliski współpracownik rotmistrza Witolda Pileckiego, więzień niemieckich i stalinowskich katowni.

Marcin Wolski

Marcin Wolski – Pisarz, dziennikarz i satyryk. Regularnie pisze felietony do „Gazety Polskiej” i „Tygodnika Solidarność”. Od stycznia 2013 pisze cotygodniowe felietony dla „Do Rzeczy”. Jest członkiem Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Wolne Słowo. Od kwietnia 2016 jest szefem redakcji i jednym z prezenterów cotygodniowego programu satyrycznego „W tyle wizji” emitowanego w TVP Info. W lipcu 2016 został dyrektorem zastępczym kanału Telewizji Polskiej (TVP2).