25 stycznia na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach został pochowany gen. bryg. Janusz Brochowicz-Lewiński ps. „Gryf”.
Urodził się 17 września 1920 roku w Wołkowysku. W czasie II wojny światowej walczył w Lubelskim Okręgu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej, od marca 1944 r. zaangażowany w działania w szeregach legendarnego Harcerskiego Batalionu Armii Krajowej „Parasol”. Był dowódcą obrony „Pałacyku Michla” oraz uczestnikiem walk na cmentarzach wolskich. W czasie akcji został ciężko ranny, leczono go w szpitalu polowym na Starym Mieście, a później ewakuowano kanałami do Śródmieścia. Po upadku Powstania Warszawskiego więziony był m.in. w obozie w Lamsdorf oraz VII-A Murnau. Po wojnie wyemigrował z Polski do Anglii. Tam w roku 1947 został mianowany oficerem Brytyjskich Sił Zbrojnych.
W 2002 roku powrócił do kraju.
Działał aktywnie w środowisku kombatanckim, popularyzował historię wśród młodzieży. Wspierał działania Instytutu Pamięci Narodowej. W latach 2009-2014 zasiadał w Kapitule Orderu Wojennego Virtuti Militari. W 2014 roku był członkiem Komitetu Honorowego Fundacji „Łączka”.
Generał został doceniony przez Rodaków. Otrzymał wiele odznaczeń m.in. Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyże Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Partyzancki, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Kampanii Wrześniowej oraz Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Reduta Dobrego Imienia spotkała osobiście gen. Janusza Brochwicz-Lewińskiego ps. „Gryf” w kwietniu 2015 r. Przeprowadziliśmy wówczas krótki wywiad, którego fragmenty publikujemy poniżej:
Czym jest patriotyzm?
O ratowaniu Żydów pod okupacją niemiecką podczas II wojny światowej
