Szanowni Państwo,
17 lipca 1941 r. Niemcy w ostatniej przeprowadzonej w Palmirach egzekucji zamordowali 47 osób. Ofiarami mordu byli w większości więźniowie Pawiaka i aresztu gestapo w al. Szucha. Okrucieństwo niemieckich oprawców było tym większe, że przed wywiezieniem na miejsce kaźni więźniowie byli przekonywani o tym, że jadą do innego więzienia bądź na roboty do Niemiec. Oddawano im rzeczy osobiste, a nawet otrzymywali porcję chleba. Do ostatniej chwili nie mieli świadomości, że to ich ostatnia podróż w życiu.
W Palmirach od grudnia 1939 do lipca 1941 roku Niemcy przeprowadzili 21 egzekucji, w których zginęło ponad 1700 obywateli polskich. W palmirskim lesie zostali rozstrzelani m.in. złoty medalista w biegu na 10 tys. metrów na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles w 1932 r. – Janusz Kusociński, długoletni poseł na Sejm RP – Mieczysław Niedziałkowski, prezes Stronnictwa Ludowego, Marszałek Sejmu – Maciej Rataj. Zamordowana została również jedna z córek generała Józefa Dowbor-Muśnickiego, przywódcy powstania wielkopolskiego, zaś druga straciła życie z rąk innego oprawcy. Siostry zostały zamordowane przez dwóch okupantów praktycznie w tym samym momencie. Janina zamordowana w Katyniu w kwietniu 1940 roku przez Sowietów i jej siostra Agnieszka zamordowana w czerwcu 1940 roku przez Niemców. Obie głównie za to, że były córkami polskiego generała zmarłego na dwa lata przed wojną.
Egzekucje w Palmirach były szczegółowo zaplanowane i przeprowadzane z typową niemiecką dokładnością – masowe groby zazwyczaj były wykopane przez młodzież z pobliskiego obozu Hitlerjugend. Zwłoki pomordowanych zasypywano ziemią, piaskiem, sadzono drzewka, mogiły maskowano liśćmi oraz ściółką leśną – w ten sposób oprawcy niemieccy zacierali ślady zbrodni. W dniach egzekucji teren kaźni zabezpieczały oddziały SS i policji. Zbrodni na Polakach dokonywały głównie oddziały SS i Policji Bezpieczeństwa, Sipo. Za przeprowadzanie egzekucji odpowiadał dowódca SS i policji na dystrykt warszawski, Josef Meisinger.
Odkrycie miejsc pochówku Polaków zamordowanych w Palmirach było możliwe dzięki polskim leśnikom. To oni oznaczali miejsca kaźni za pomocą krzyży wyrytych w korze drzew, wbijali również łuski wystrzelonych naboi w drzewa. Po zakończeniu wojny Czerwony Krzyż właśnie w tych miejscach przeprowadził ekshumację i tak zostały odkryte miejsca pochówku polskich obywateli rozstrzelanych przez Niemców.
Należy przypomnieć, że Niemcy wybrali Palmiry na miejsce kaźni polskich obywateli nieprzypadkowo, od 1939 roku w lesie kampinoskim znajdowały się składy amunicji Wojska Polskiego, teren był zabezpieczony i trudno dostępny dla osób postronnych. Niemcy uznali, że miejsce to jest odpowiednie do przeprowadzania masowych egzekucji.
Trzeba też pamiętać, że oprócz Palmir egzekucje odbywały się także w innych miejscach Puszczy Kampinoskiej, m.in. w Wólce Węglowej, Laskach i Wydmach Łużych. Ostatnie miały miejsce w 1943 r.
W 1948 r. został utworzony cmentarz-mauzoleum, spoczywają tam szczątki ok. 2215 ofiar ekshumowanych w Puszczy Kampinoskiej i w Lasach Chojnowskich. Na cmentarzu znajduje się 577 nagrobków zidentyfikowanych ofiar, jest znanych 485 nazwisk Polaków, którzy zostali rozstrzelani w Palmirach, ale ciał ich nie rozpoznano. Pozostałe ofiary niemieckiej zbrodni są bezimienne.
Za zbrodnie dokonane w Palmirach (oraz pozostałych miejscach kaźni) odpowiedzialność ponieśli nieliczni – Josef Meisinger, w marcu 1947 roku w Warszawie został skazany na karę śmierci. Ludwig Hahn, skazany został w lipcu 1975 roku na dożywocie. Natomiast bezpośredni niemieccy zbrodniarze, którzy dokonywali rozstrzeliwań, nie zostali zidentyfikowani i pozostali bezkarni.
Miejsce kaźni Polaków w Palmirach zostało osadzone na internetowej mapie, opracowanej przez Redutę – https://martyrologia.warstwypamieci.pl jako jedno z blisko 18 tysięcy miejsc dokumentujących zbrodnie dokonywane na obywatelach polskich w czasie i po II wojnie światowej. Kolejne miejsca związane z martyrologią narodu polskiego będą uzupełnianie na mapie, obecnie pracujemy nad weryfikacją kolejnych ok. 20 tys. takich miejsc. W ramach projektu „Warstwy Pamięci” przygotowaliśmy film informacyjny prezentujący kilka miejsc upamiętniających Ofiary reżimu niemieckiego i sowieckiego. Jednym z tych miejsc są Palmiry.
Zachęcamy do obejrzenia filmu, abyście mogli Państwo zobaczyć te miejsca obecnie i zestawić w pamięci obrazy zarówno płynące z przekazu historycznego, jak i również z teraźniejszości.
https://www.youtube.com/watch?v=8LAi_6C7GwA
Drodzy Państwo,
Bestialstwo niemieckiej zbrodni w Palmirach nie pozostawia wątpliwości, jakim dramatem była II wojna światowa ani kto jest sprawcą a kto ofiarą, dlatego tak ważnym jest, aby zarówno RDI oraz Państwo – nasi Zwolennicy, jak i również cała rzesza ludzi, którym na sercu leży dobro Polski, broniła prawdy historycznej. Uważamy za kluczowe, aby następne pokolenia miały pełną świadomość tego, że polscy obywatele ginęli z rąk niemieckich zbrodniarzy, a Polska przez blisko sześć lat była okupowana przez niemiecką III Rzeszę.
Upowszechniając wiedzę historyczną opartą na prawdzie mamy wpływ na kształtowanie świadomość historycznej wśród młodego pokolenia, ale przede wszystkim możemy przeciwdziałać manipulacjom, zacieraniu odpowiedzialności za zbrodnie i przekłamaniom dotyczącym historii Polski i Polaków.
Przed nami wiele do zrobienia, niestety nie ustaje zakłamywanie historii Polski, oczernianie Polaków. Zobowiązaliśmy się do obrony prawdy, a jest to możliwe wyłącznie dzięki okazywanej pomocy finansowej dla Reduty, dlatego też prosimy Państwa o regularne wsparcie finansowe. Wiemy, jak bronić Polski i Polaków, potrzebujemy tylko (bądź aż) środków finansowych, by nieprzerwanie i skutecznie reagować wszędzie tam i wobec tych, którzy szkalują dobre imię Polski i Polaków.
