30 czerwca 1946 r. odbyło się tzw. „referendum ludowe”, podczas którego polscy obywatele mieli odpowiedzieć na pytania dotyczące: zniesienia wyższej izby parlamentu – Senatu, przeprowadzenia przemian gospodarczych wynikających z reformy rolnej oraz utrwalenia zachodnich granic państwa polskiego.
Przeprowadzone referendum zostało nazwane „3 x TAK” co zgodnie z propagandą komunistyczną miało wpłynąć na społeczeństwo i doprowadzić do udzielenia pozytywnej odpowiedzi na przedstawione pytania.
Przeprowadzone referendum było z jednej strony testem poparcia dla Polskiej Partii Robotniczej oraz ówczesnej władzy i ich sowieckich sojuszników, ale także egzaminem sprawności działania struktur partyjnych i organizacyjnych. Należy pamiętać, że ustalenia z konferencji jałtańskiej i późniejszej poczdamskiej zobowiązywały Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej do przeprowadzenia wyborów. W 1946 r. komuniści nie mieli wysokiego poparcia społecznego, a przeprowadzenie demokratycznych wyborów parlamentarnych nie leżało w ich interesie.
Referendum z 1946 r. stało się symbolem kłamliwej manipulacji i fałszerstwa. Oficjalne dane wskazywały, że odpowiedzi „3xTAK” udzieliło 90% uprawnionych do głosowania. Prawdziwe wyniki głosowania poznaliśmy dopiero po 1989 r. Według tych danych w referendum na „Nie” wypowiedziało się od 30 do ponad 70 procent obywateli polskich.
Wynik referendum (jak wiemy sfałszowany) był zgodny z propagandą komunistyczną. Rzekomo tak wysokie poparcie zostało wykorzystane przez propagandę komunistów do umocnienia pozycji komunistów, którzy przez następne dziesięciolecia, pod dyktando moskiewskiej dyktatury, zrujnowali kraj, dławiąc wszelkie przejawy walki o wolność i suwerenność Polski. Jak wiemy Polacy stawiali opór, zrywali się do walki , powstała Solidarność, a sam komunizm został odrzucony nie tylko ze względu na nędzę jaką sprowadził na Polskę, ale także ze względu na nihilizm, sprzeczny z polską tradycją i polskim duchem. Jednakże przez te wszystkie lata (a także i dzisiaj) komuniści mieli na swoją obronę „wynik” tego „referendum” sfałszowanego przez NKWD, generała Iwana Sierowa i ich polskich ubeckich poputczików.
Przekaz wysyłany przez komunistów do ludności (tuż przed referendum) był tak spreparowany, aby zamarkować prawdziwe oblicze władzy, a poprzez obietnice polepszenia życia Polaków, których gwarantem miała być oczywiście „władza ludowa”, doprowadzić do uzyskania jak największego poparcia. W tym miejscu warto przypomnieć, że rząd Edwarda Osóbki-Morawskiego obiecał poprawę warunków życia rolników. Z kolei Władysław Gomułka wygłosił słynne przemówienie, w którym dobitnie tłumaczył, jak należy głosować, wychwalając przy tym tzw. „demokrację ludową” i korzyści płynące od władzy do społeczeństwa.
Podczas referendum LWP, milicja, ORMO i UB pilnowało urn wyborczych przed atakami zbrojnego podziemia, któremu komuniści przypisywali działania przeciwko Polsce, demonizując tym samym prawdziwych patriotów w oczach społeczeństwa. Założenia propagandy komunistycznej opierały się w głównej mierze na wtłaczaniu nieprawdziwych, zmanipulowanych informacji np. głoszono, że podczas przygotowań do referendum zginęło około tysiąca działaczy lewicy.
Należy odnotować fakt, że po głosowaniu oficerowie sowieckiego NKWD napisali blisko 6 tysięcy nowych protokołów z komisji wyborczych i podrobili 40 tysięcy podpisów ich członków. To stanowi wyraźny przykład jaka była skala fałszerstw i wpływu sowieckiej dyktatury.
Komunistyczne władze tego rzekomo suwerennego państwa, stworzonego w granicach pojałtańskich, dzięki skutecznej propagandzie i bezwzględnym działaniom, opartym na kłamstwie, manipulacji i bezwzględnemu mordowaniu Polaków przeciwstawiających się tej dyktaturze sowieckich marionetek, dołożyły wszelkich starań, aby wynik referendum był dla nich korzystny. Musimy pamiętać, że w marcu 1946r. została powołana Państwowa Komisja Bezpieczeństwa, która koordynowała działania wojska, milicji oraz służb specjalnych. Zadaniem PKB była nie tylko ochrona sfałszowanego głosowania, lecz także likwidacja niepodległościowego podziemia.
Trzeba dodać, że ówczesne władze prowadząc zintensyfikowaną akcję propagandową, która miała trafić z przekazem – 3 x Tak – do szerokiej grupy Polaków, w tym celu przygotowano szeroką gamę plakatów, ulotek (rozklejanych i dystrybuowanych w każdym zakątku kraju), które miały utrwalić właściwy dla komunistów przekaz, nie tylko poprzez hasała sugerujące udzielenie pozytywnej odpowiedzi na trzy pytania, ale również poprzez wskazanie rzekomych wrogów PRL, którymi według komunistów byli polscy patrioci. Komuniści używając oszczerstw przypisywali polskim bohaterom czyny haniebne nazywając ich zdrajcami Ojczyzny, w ten sposób niszczyli ludzi, którzy walczyli o wolny i suwerenny kraj, przeciwstawiając się komunistycznej dyktaturze.
Plakat propagandowy z roku 1946 – Referendum 3 x TAK. Za czytającym, żołnierz NSZ, przedstawiony jako kolaborant hitlerowski, namawiający do głosowania na NIE
Warto przypomnieć, że przeciw sfałszowanemu referendum zaprotestował prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego – Stanisław Mikołajczyk (wówczas wicepremier i minister rolnictwa), protesty złożyli również przedstawiciele USA i Wielkiej Brytanii. Komuniści nazwali Mikołajczyka „zdrajcą, który dał możliwość mieszania się obcym mocarstwom w sprawy Polski”. Po „referendum ludowym” sowietyzacja Polski przyspieszyła, a Mikołajczyk wkrótce stał się uciekinierem na amerykańskiej łasce. Od prawie roku, czyli od początku lipca 1945 roku, prawowity Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, rezydujący w Londynie był nie uznawany przez dotychczasowych sojuszników, a Polskie Siły Zbrojne zostały rozformowane. W lipcu 1946 roku, kilka dni po „referendum ludowym” świat obiegła wieść o „pogromie Żydów w Kielcach”. Ta informacja przykryła protesty USA i Wielkiej Brytanii w sprawie fałszerstw, a świat odetchnął z ulgą, że Rosja sowiecka zajmie się tymi Polakami – antysemitami. Sojusznicy znaleźli rozgrzeszenie nieczystych sumień.
Nad Polską na prawie 50 lat zapadła komunistyczna noc.
