W tym roku obchodzona jest 40-ta rocznica wydarzeń Sierpnia 1980 r., wydarzeń które na kartach historii Polski stanowią początek powstania ruch społecznego, potężnej siły jaką był Niezależny Samorządowy Związek Zawodowy „Solidarność”.
Bezpośrednim powodem wybuchu strajku w Stoczni Gdańskiej było zwolnienie z pracy działaczki opozycyjnej Anny Walentynowicz.
Anna Walentynowicz; źródło: Anna_Walentynowicz_with_Paula_Dobriansky.jpg
Tamte sierpniowe dni wyzwoliły w strajkujących, jak również w części społeczeństwa, uczucie jedności, potrzebę współdziałania a poprzez nieugiętą postawę przeciwstawienia się władzy reprezentującej totalitarny system.
Strajk okupacyjny w Stoczni Gdańskiej przeobraził się w „strajk solidarnościowy”, do którego przyłączyły się zakłady z całej Polski, akcja protestacyjna z każdym dniem rosła w siłę. Siłę, która realnie mogła przeciwstawić się reżimowi. Ówczesne władze państwowe zostały zmuszone by nawiązać dialog ze strajkującymi.Kilka dni protestu sprawiły, że żądania strajkujących ewoluowały i ostatecznie przybrały formę:
21 SŁYNNYCH POSTULATÓW podpisanych w dniu 31 SIERPNIA 1980 roku.
Okres pomiędzy podpisaniem postulatów a stanem wojennym był swoistą godziną swobód i demokracji. Ludzie odnaleźli drogę ku wolności. Wolności, która sprawiła, że nie było już powrotu do tego co było wcześniej.
Sierpniowa przemiana pozwoliła, w tak krótkim czasie, utworzyć wielomilionowy ruch społeczny, w którym każdy kto łaknął wolności i solidarności odnalazł miejsce dla siebie.
Ogólnopolski związek zawodowy „Solidarność” powstał w obronie praw pracowniczych, ale jego znaczenie miało szerszy wydźwięk, bowiem stał się główną bazą opozycji antykomunistycznej.
NSZZ „Solidarność”, choć został zdelegalizowany brutalną przemocą i chciano go unicestwić, przetrwał gdyż w ludziach przetrwała i umocniła się idea solidarności.
Powstanie NSZZ było początkiem końca komunistycznego systemu, walka o suwerenność trwała wiele lat i pomimo, terroru ze strony reżimu, ostatecznie zwyciężyła wolność i demokracja!